Peygamber Efendimizin (S.A.V) Espiri Anlayışı

    Efendimizin (A.S) Latife anlayışı doğru sözlü olmaya dayanıyor ve asla şakalarına  yalan katmıyordu. O'nun (A.S) Şakalarından bir örnek verelim.
     Pek yakışıklı olmayan ve çölde yaşayan bir sahabi vardı. gelip gittikçe Hz Peygambere kır çiçekleri ve meyveleri getirirdi. Resulullah da (a.s) ona lazım olacak şeyler verirdi. Resulullah kendisini severdi. Bir gün bu zatı çarşıda gördü. Arkasından sessizce yaklaştı, kucakladı ve gözlerini mübarek elleriyle kapattı, sonrada: "Bu köleyi satın almak isteyen var mı?" Diye seslendi. Sahabi sesin sahibini tanıdı, sevindi ve:
- "Ya Resulullah benim gibi çirkin birini kim ne etsin. Beni satmakla eline fazla bir şey geçmez sanırım." dedi.
Hz. Peygamber onu serbest bıraktı ve:
-"Görünüşe aldananlar belki fazla para vermezler amaAllah katında değerin büyüktür.!" Buyurdular...
    Her insan Allah karşısında kendisinin bir köle olduğunu bilmelidir. Efendimiz (A.S) hem bunu bize öğretiyor, hemde şakanın içine zerre kadar yalan katmadan nasıl espiri yapılması gerektiğini bize öğretiyor.
Başka bir örnek:
Safça bir adam bir gün Resulullah'tan binmek için bir hayvan istedi. Resulullah (s.a.v)
-"Peki seni bir dişi deve yavrusuna bindirelim." buyurdu. Adam:
-"Ey Allah'ın Resulü ben deve yavrusunu ne yapayım, o beni nasıl taşır?" dedi. Resulullah(s.a.v)
-"Devenin küçüğüde büyüğüde bir dişi deve yavrusu değilmidir." cevabını verdi...
            Görüldüğü gibi latifenin latif olması gerektiği fikrini, onun nezih şakaları ,bize telkin etmekte ve sulu şakaların benimsenmediğini açıkça göstermektedir.

Kaynak: Ashabının Dilinden Peygamberimiz (Prof. Dr. İsmail. Lütfi Çakan)